MIJN EIGEN VERHAAL IS MIJN MOTIVATIE

Op 6 oktober 2017 ben ik zelf gereanimeerd. En, ik heb het overleefd!

De kans dat je een hartaanval buiten het ziekenhuis overleefd is gering. Ik zelf ben 1 van de weinigen die het kan navertellen. En dus mijn kinderen kan zien opgroeien… Straks bij een diploma-uitreiking kan zijn... Of een bruiloft kan bijwonen... Ik leef nog! 

En waarom? Mede omdat er een mevrouw is geweest die haar BHV (een kleine 10 jaar geleden) had gehaald.

Op vrijdag 6 oktober 2017 werd ik getroffen door een hartaanval. Binnen een paar seconden was ik helemaal weg. Geen bewustzijn, geen ademhaling. Complete circulatiestilstand. Gelukkig werd er adequaat gereageerd. 112 werd gebeld. De mevrouw, die achter ons reed, dacht niet na. Samen met haar partner trokken ze me uit de auto en werd de reanimatie direct door haar gestart. De brandweer (met AED) was snel ter plaatse en namen de reanimatie over. Na de 2e schok van de AED ging mijn hart weer aan de slag (letterlijk..). Maar op het moment dat de ambulance arriveerde, stopte mijn hart weer. De ambulance broeders hebben me toen aangesloten op de Lucas, een reanimatie machine. Dat, en na nog 1 schok, was uiteindelijk voldoende om mijn hart weer op gang te brengen. Hierna volgde een dotterbehandeling. 

Na ruim 2 maanden revalideren ben ik weer aan het werk gegaan. Echter niet meer in mijn vorige baan (Internationaal Accountmanager). Maar als trainer BHV! Waarom? Omdat ik graag mensen wil helpen. Zodat ze in staat zijn om hetzelfde te kunnen doen wat er voor mij is gedaan. 

Dat is mijn motivatie om dit werk te doen. Wat is jouw drijfveer?

Met groet,

Amerongen, Henk 2.0